Niektórzy growerzy twierdzą, że nie można podlewać zimną wodą roślin bo może spowodować to szok korzeni co może spowolnić wzrost roślin, jednak musiałaby być to bardzo zimna woda wręcz lodowata, oczywiście najlepiej podlewać wodą która ma temperaturę pokojową. Roślina malina (łac. Rubus idaeus) Jest to pół-krzew rodziny Rubus z rodziny Pink. Rodzaj jest reprezentowany przez około sześciuset gatunków, z których wiele stało się znanych nawet w Starożytnym Świecie: po raz pierwszy w manuskryptach z III wieku pne wymieniono dzikie maliny. Kulturowa uprawa malin rozpoczęła się w Europie Zachodniej w XVI wieku. W dzikich malin zwykle rosną w lasach, wzdłuż rzek, ale przez wiele wieków, jest jednym z najbardziej popularnych i lubianych roślin ogrodowych. Dzisiaj, być może, nie ogród, które nie rosną maliny – smaczne i aromatyczne jagody, które jest niezbędne dla osoby spiżarni kwasy, minerałów i witamin. Dla wszystkich innych swoich niezaprzeczalnych zalet malin w ogrodzie jest skromny, może rosnąć i owocować nawet w gruzach, ale właściwa troska o nią pomoże Ci zwiększyć wydajność krzakami malin i chronić przed szkodnikami i dziś popularny ogrodników jak agrest, porzeczki, truskawki, truskawki, jagody i inne smaczne i zdrowe dla ciała ludzkiego go nie tylko na własne potrzeby, ale także na sprzedaż, dlatego jakość i ilość owoców malin ma ogromne znaczenie. Raspberry vulgaris to liściasty półkrzew osiągający wysokość od półtora do dwóch i pół metra. Drewniany korzeń maliny zarasta mnóstwem dodatkowych korzeni, w wyniku czego powstaje potężny rozgałęziony układ korzeniowy. Pędy wyprostowane, młode pędy malinowo trawiaste, soczyste, zielone, pokryte szarym nalotem i częstymi małymi cierniami. W drugim roku życia łodygi stają się zardzewiałe i stają się brązowe, a po owocowaniu więdną, ale w przyszłym roku na ich miejsce wyrastają nowe pędy. Liście malin są alternatywne, ogonki, owalny, kompleks, trzy rodziny jajowate liście, strona górna blaszki ciemnozielonego, dół – białawy powodu owłosienie. Białe kwiaty, o średnicy nie większej niż jeden centymetr, zbiera się w szczytowych szczotkach pachowych. Owoce, które zazwyczaj pojawiają się w drugim roku wzrostu – wtopiony kompleksu owoce pestkowe owłosione małej wielkości wszystkich odcieniach purpura żółtym lub czarnym i bordowym (w ezhevikoobraznyh odmian).Hodowcy usunęli plaster malinowy, zaczynając przynosić owoce w pierwszym roku i dając dwa zbiory na lato. Takie rodzaje malin, jak jeżyny i kumanyki, tworzą długie pędy, przez które są przymocowane do podparcia za pomocą kolców znajdujących się na pędach. Zielne gatunki malin są księciem i gorzkie. Uprawa i dbać o malin bez wyczerpując swoje problemy, ale przed angażują się w uprawie tego owocu na swojej stronie, trzeba nauczyć się agronomii wymogów kultury i nasze proste, ale nie dodatkowe wskazówki, jak sadzić maliny niż nawozić maliny jak rośliny maliny – ogólnie, jak uprawiać maliny w Kiedy sadzić Sadzenie malin na Sadzenie malin Opiekuj się malinami Opiekuj się malinami Podlewanie Przeszczep Reprodukcja Przycinaj maliny na Przycinanie malin Malina staje się Malina Antracnoza Obejrzyj wideo: Wszystko o uprawie malin (Część 1/2) – Uprawiamy BiznesKiedy sadzić może być sadzona jesienią (od września do października) i na wiosnę. Dla malin trzeba wybrać dobrze oświetlone dużo, bo to jagoda światło wymagające, a jeśli można umieścić go w cieniu, młode pędy są bardzo wydłużone i odcień wynika z owocami. W odniesieniu do składu gleby, a następnie każda klasa w tej sprawie swoje preferencje, ale większość z malin nadają lekki żyzna gleba, chociaż zazwyczaj rośnie na czarnej ziemi i wodoru, który jest optymalny dla malin, wynosi 5,7-6,5. Nie nadaje się do uprawy malin albo nizinny lub podwyższonych obszarów lub stromych zboczach, jak w dolinie i na nierównych miejsc terenowych często stagnacji wilgoć, a na wzgórzu do niej, wręcz przeciwnie, nie zabraknie wilgoci. Najlepiej sadzić maliny na płaskich lub lekko nachylonych miejscach. W jednym miejscu maliny mogą rosnąć od siedmiu do dziesięciu lat, a następnie będzie musiał zmienić swoje miejsce, ponieważ na taki okres czasu gleby pod maliny wyczerpany. Następnym razem na tej stronie będzie można sadzić maliny ponownie nie wcześniej niż za 5-7 lat. Silnie korzystne dla hodowli maliny obszary, w których przed rośnie psiankowatych (pomidory, ziemniaki, papryka). Najlepszymi poprzednikami są rośliny strączkowe lub malin na sadzenia malin, w zależności od pory roku nie zmienia się, ale są przygotowane do sadzenia wiosną i jesienią na różne sposoby. Wczesną wiosną wykopać doły o wymiarach 50x40x40 cm, układając wierzch, odkładając płodną warstwę. Odległość między jamkami w jednym rzędzie powinna wynosić co najmniej 50 cm, a między rzędami co najmniej półtora metra. Wierzchniej warstwy gleby zmieszać z nawozami i pokrywa część mieszaniny do dołu, a pozostałość opuścić następny każdej studzienki trzeba 10 kg kompost lub próchnicy, 50 g siarczanu potasowego, 400 g popiołu drzewnego i 100 g granulowanego superfosfat. Jeśli przed wyładunkiem mieszaniny w studzienkach będzie mieć czas oblepione rozsadzające jej miejsce w maliny dołu sadzonki do podstawienia nerki nieco poniżej powierzchni delikatnego rozprostowywania korzenie, wlać otwór glebą, zagęszczenie, następnie wokół sadzonki płytkiego odwiertu i napełnić wodą. Gdy woda jest wchłaniana, wlać otwór humus, suche wióry, słoma oraz cięte sadzonkę na wysokości 30 cm od części poziomej. Za kilka dni, jeśli w tym czasie nie będzie już deszczu, ponownie wylej sadzonki malin. Brak malin sadzenia sprężyny, które mogą być spowodowane warunkami atmosferycznymi pod koniec pomiaru czasu i wskaźnik przeżycia sadzonek jest znacznie zmniejszona. Dla malin sadzenia wiosną, można użyć zakupiony materiał rozmnożeniowy lub taki, który został wykopane jesienią i zimą przechowywane w malin roślina malinowa zaczyna się przygotowywać na półtora miesiąca przed sadzeniem. Ziemia wykopane do głębokości łopatą bagnetowym, usuwania chwastów i dodając jeden metr kwadratowy 2-3 wiadra zgnił obornik,200-400 g superfosfatu i 100-200 g siarczanu potasu – to opatrunek pozwala nie zrobić potasu i fosforu w glebie nawozów przez około pięć lat. Jeśli powierzchnia jest torfem, dodaj 4 wiadra piasku na metr kwadratowy. Optymalny czas sadzenia malin to koniec września lub początek października. Jesień wiosna sadzenie korzystne, ponieważ może to być powoli i sumiennie przygotować ziemię, a ponadto przed sadzonki mróz mają czas do podjęcia korzenia, a wiosną szybko zaczną się malinami dbać o maliny na wiosnę? Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, gdy śnieg topnieje – usunąć część zeszłorocznych liści, które mogą zimować szkodników i patogenów chorób wirusowych i grzybiczych. Raspberry laski potrzebują wsparcia, iw tym celu maliny sprężyna jest przywiązany do kraty. Uprawa malin na kracie w bardziej równomiernego oświetlenia krzewów słońce, ułatwia opiekę nad nimi, przyspiesza wzrost i dojrzewanie nowych kiełków. W celu stworzenia kraty, na początku i na końcu każdego rzędu w obie strony wykopane silnych fundamentów do sześciu metrów wysokości oraz ciągnięcia pomiędzy dwoma rzędami drucianej: – najpierw na wysokości 60-70 cm od ziemi, drugi – na wysokości 120 pięć metrów słupki są wkładane do gleby, nie pozwalając, by drut się zwisał. Pędy malin są podobne do wachlarzy ułożonych na drucie i związane sznurkiem. Dwa lata później dwa kolejne rzędy drutu są rozciągnięte między słupami: jeden na wysokości 30 cm od poziomu gruntu, drugi na wysokości półtora przyszłości troska o maliny to regularne pielenie, płytkie poluzowanie gleby wokół krzewów, a następnie mulczowanie, nawadnianie i nawożenie. Jak karmić maliny wiosną? Jeśli użyjesz nawozu fosforanowo-potasowego podczas sadzenia, nie będziesz mógł go przynieść przez kilka lat, ale przy nawozach azotowych będziesz musiał co roku karmić maliny. Karmienie malin na wiosnę składa się z wody rozpuszczonej w jednym wiadrze krowiego łajna w ilości jednej łopaty i 5 g saletry lub mocznika. Roztwór wlewa się pod każdy krzak pod koniec marca lub na początku kwietnia. Możesz użyć innych nawozów azotowych w tempie 20-25 g na metr kwadratowy. Nie zapomnij o poluzowaniu gleby na miejscu po się malinami po zbiorach, nadejdzie bardzo ważny czas: konieczne jest stworzenie krzewów malinowych dobrych warunków do zimowania, aby w przyszłym roku dać obfite która leżała na terenie całego sezonu letniego, powinny być usunięte i spalone wraz z szkodniki stentów, gleba powinna być starannie wykopane – nie głębiej niż 8-10 cm, co dwa lata, aby dobrze kopanie kompostu i popiołu z drewna .. Nawozy azotowe nie są przynoszone jesienią, mogą powodować silny wzrost młodych pędów, które później utracą liście, co może prowadzić do odmrożeń. Jeśli jest czas, aby w pełni nawozić ziemię, a następnie dokonać potasowe i fosforowe nawozy w głębokości rowka 15-20 cm, wykonane w odległości nie mniejszej niż 30 cm od krzaka. Dawka wynosi nie więcej niż 60 g superfosfatu i 40 g soli potasowej na każdy krzew. To nawożenie przyczyni się do układania pąków kwiatowych, co zwiększy przyszłe normalnych opadach nie ma potrzeby podlewania malin – malin w lecie, a wiosną trzeba podlewać tylko w przypadku suszy. Suchy czasu i gorący zwilżyć niezbędne maliny obficie przenoszono do warstwy gleby do głębokości 30-40 cm. Trzeba maliny wilgoci w maju przed kwitnieniem, jak również w trakcie wzrostu i dojrzewania owoców. Jednak najważniejszym dla podlewania roślin – podzimny bo jesień malinowy kładzie pąki wzrost pędów u nasady, a głębiej nasączone wilgotność gleby, lepiej perezimuet wilgotności gleby sposoby malin najbardziej odpowiedniego spadku: po pierwsze, jest to w znacznie większym stopniu oszczędza wodę w porównaniu do rowu nawadniania metody nawadniania lub nawadniania, a po drugie, woda idzie do korzeni już ogrzewany (podlewanie malinowy zimnej wody nie może być kategorycznie!) i, po trzecie, ziemia staje się wilgotna równomiernie. Nie zapominaj także, że ściółkowanie gleby w malinach zmniejsza potrzebę krzewów w nawilżaniu w okresie wiosenno-letnim 3-4 już, jak sadzić maliny. Przeszczepianie malin odbywa się na tej samej zasadzie co sadzenie pierwotne. Krzewy malin mają bardzo duży majątek. Spod płytkich korzeniach ziemi latem rośnie dużo pędów, zrazów, które mogą być wycięte z łopatą wraz z korzeni krzewu i przesadzają. Od starych, izrosshegosya krzew może być usunięty z łopatą wraz z korzeniami i grudki ziemi młodsza część, w której średnica łodygi nie będzie mniej niż jeden centymetr, a przeszczepione to wcześniej odcięte pędy sadzonek do wysokości 25 cm. Przeprowadzić przeszczep o każdej porze roku z wyjątkiem zimy , ale najlepiej zrobić to na nie malina rozprzestrzeniać po ogrodzie, na obwodzie maliny wykopanych w arkuszach ziemia łupków lub widać, sadzenie malin i jej opieki – jest skromny. To samo proste zajęcie polega na reprodukcji malin, zwłaszcza jeśli wiesz, jak to zrobić. Właśnie powiedzieliśmy ci o reprodukcji potomstwa. A teraz porozmawiajmy, jak rozmnażać maliny przez sadzonki. Wytnij w czerwcu w pochmurną pogodę z odrostów korzeniowych dwóch i trzech lat sadzonki malin 10-12 cm długości i dwóch lub trzech liści, umieścić je na ukorzeniania stymulator na pół, a następnie spadały w pojemniku przez pół litra mieszanki torfu i piasku pod film, utrzymując temperaturę w granicach 22-25 ºC i poziom wilgotności około 90%. Jeden miesiąc później, gdy sadzonki wzrośnie je delikatnie grudki ziemi przeniesiona na dużym pojemniku – minimalną wysokość 14 cm oraz objętość około piętnaście litrów. Kiedy się zakorzenić, stopniowo zaczynają przyzwyczajać je do powietrza zewnętrznego, a gdy są one przystosowane do środowiska, przeszczep do łóżka z obiektów szkoleniowych dla sadzonek, aby odcień, tak długo jak są one wygodne i zacząć ponownie rosnąć. Jesienią upuść je na stałe cięcie sadzonek jesienią, leczyć środkiem grzybobójczym przed chorobami grzybowymi, wlać torfu i umieścić go w piwnicy, piwnicy lub jakimkolwiek innym chłodnym miejscu, aż do wiosny do stratyfikacji, okresowo zwilżyć torfu. Na wiosnę posadzić sadzonki na łożu i ściółkować glebę wokół takie rodzaje malin, które się rozmnażają, jak jeżyny – ukorzenienie wierzchołka. Należą do nich aronia i purpurowe maliny. Kiedy, na początku jesieni hodowanego kiełkować zaczyna się wyginać na ziemię, liście na górze to płytkie, a ona przyjmuje formę pętli – w tym momencie i konieczne jest implant. Odetnij ten strzał "rączką", a otrzymasz materiał do sadzenia, który można ukorzenić za pomocą metody już maliny na malin na wiosnę obejmuje przycinanie zamrożone na zimowe pędy do zdrowej nerki, a także usuwanie chorych, połamanych i słabo rozwiniętych gałęzi. Na agrotechnicznych zasad Jeden metr maliny powinno być 15-10 pędy, więc krzewy zostają obcięte o 15-20 cm, ci, którzy najpierw zaczęły rosnąć, a reszta są usuwane. Nie martw się, że mniej pędów przyniesie mniej jagód, ale będą oczywiście przycinać jesienią, ale po zimie nadal trzeba usunąć zamrożone lub połamane gałęzie na krzakach. Ponadto słynny naukowiec Kazakov uważa, że ​​to przycinanie wiosenne malin pomaga zwiększyć malin z reguły wycinane są dwuletnie pędy, z których zbiory zostały już zebrane, ponieważ w przyszłym roku nie przyniosą owoców. W każdym razie muszą zostać usunięte, więc po co odkładać je na wiosnę, zmuszając roślinę do zaopatrywania niepotrzebnych pędów w żywność? Usunięto wszystkie pędy owocowe. Jeśli uprawiasz odmiany bez malin, nie odkładaj przycinania na późną jesień – będziesz miał co jeszcze robić w tym czasie. Przycinaj maliny po zatrzymaniu owocowania, a ona skieruje wszystkie siły na wzrost młodych pędów, które przyniosą plony w przyszłym roku. Naprawione odmiany malin są ścinane po drugim zbiorze. Wszystkie obrzezane pędy powinny być spalone, aby zniszczyć owady, ich larwy i patogeny, które mogłyby w nich powiesz nam, co robić z malinami w przededniu zimy, pamiętaj,czego nie robić w każdym przypadku: związać i pozostawić na krzakach zima maliny na pniu – błędem, który mógłby doprowadzić do zamrożenia pąków kwiatowych, znajdujących się powyżej pokrywy śnieżnej. Krzewy malin powinny być zgięte do ziemi tak nisko, jak to możliwe i przymocowane w tej pozycji do dolnego drutu kratki. Usunąć liście z pędów, prowadzenie ręka w rękę w biegu od dołu do góry (ale nie odwrotnie, inaczej wpadniesz przez pąków kwiatowych!) Przygotowanie do malin zimowych ma jeden cel: maliny powinny znajdować się pod śniegiem. Jeśli pokrywa śnieżna nie wystarcza do pokrycia całego leżącego krzewu, będziesz musiał rzucać śnieg na o sadzeniu i pielęgnowaniu malin na jesieni, ale to nie wszystko. Należy dopilnować, aby zimujące maliny miały napływ powietrza – przebić lód uformowany na pokrywie śnieżnej. A jeśli w zimie nie ma śniegu, będziesz musiał pokryć maliny materiałem wierzchnim. Kiedy przychodzi wiosna, pokrywa jest usuwana, a Bush nie został podniesiony natychmiast: konieczne jest najpierw określić, który z pędów uszkodzonych przez zimę, a ich pozbyć, a dopiero potem podnieść overwintered gałązki i zabezpieczyć je do staje się którzy uprawiają maliny na swoich stronach często pytają, jakie środki podjąć, aby chronić je przed chorobami. Tutaj, na przykład, dlaczego malina zmienia kolor na żółty, lub raczej żółty i spaść z liści? Jeśli malina zmieni kolor na żółty, dotknie ją jedna z trzech chorób – rdza, rak korzeni lub chloroza. Rak korzeni jest nieuleczalny i objawia się jako wzdęcia na korzeniach, bez smaku jagody, zbyt krótkie pędy i żółknięcie, a następnie opadające liście. Dotknięte krzaki muszą być wykopane i spalone, ale w miejscu, w którym rosły, nie sadzić niczego przez co najmniej osiem lat. Rdza jest również zjawiskiem nieprzyjemnym – od maja liście maliny wysychają, żółkną i opadają, pędy pokryte są ciemnymi owrzodzeniami. Choroba ta w zaawansowanym stadium wymaga również usunięcia z miejsca zakażonych krzewów z obowiązkowym spalaniem, ale jeśli natychmiast przeoczysz, leczenie malin może być wspomagane przez 1% roztwór płynu Bordeaux. Chloroza jest chorobą wirusową, która najczęściej rozprzestrzenia mszyce. To z mszycami musimy najpierw walczyć. Chora roślina różni się od innych mniejszymi i zdeformowanymi liśćmi, nierozwiniętymi pędami, jagody na takich krzakach stają się suche i niezdatne do chloroza nie powoduje mszyc, ale brak mikroelementów w glebie, podlewanie malin zimną wodą, zbyt duża wilgotność gleby lub zbyt zasadowa reakcja gleby na miejscu. Dowiedz się, które z przyczyn doprowadziły do ​​chlorozy i ją przyczyną wysychania liści może być niewystarczające lub przedwczesne podlewanie, ponieważ roślina malin jest higrofilna. Ale jeśli podlewanie jest OK, sprawdź martwe liście, a jeśli je znaleźć zgęstnieje, a następnie uderzył w Midge krzak, który jest oddanie larwy na liściach malin, tworzy taki pogrubienie – Galowie. Wszystkie dotknięte łodygi muszą być przycięte do korzeni, nie pozostawiając pniaków i zniszczone. Liście wyschły i ze względu na chorobową chorobę grzybową purpurę, począwszy od pojawienia się czerwono-brązowych plam na liściach, które następnie wysychają. Możliwe jest zwalczanie tej choroby poprzez rozpylanie malin po zbiorach z cyrkonią. Suszone pędy należy przyciąć do korzenia natychmiast po wykryciu choroby, nie czekając na nie suche liście i malina, szare plamy z czerwoną obwódką powstają na liściach i łodygach końców matrycy, masz do czynienia z choroby grzybowej antraknozę, wpływając malin w lecie puszki antraknozowej, sadzenia odpornej na odmiany grzybów, usuwania i niszczenia zainfekowanych obszarów rośliny. Zabij patogennego grzyba, spryskując maliny roztworem maliny: mszyce, przędziorków pająków, bieługi i trzody karmazynowe rzęsy żółciowe, ryjkowiec, galaretka malinowa, chrząszcz malinowy i mucha malinowa. Raspberry chrząszcz żółto-brązowy kolor wpływa kwitnienia malin owad zjada kwiaty, pąki i liście, a samica składa jaja w kwiatach, a następnie jedzą larwy zbiorów. Zniszcz agrofaga, potrzebuj roztworu nitrafeny natychmiast po stopieniu śniegu, a następnie, podczas kwitnienia czereśni – phytophythm. Malinowa mucha składa jaja w kątach wierzchołkowych liści, a wykluwane larwy pożerają pędy malin od środka. Pędy i kalafiorowe muszki żółciowe i orzech malinowy składają jaja młodym pędom, które następnie będą karmione larwami. Ślady życia mszyc – spadzi na liściach i pędach malin, skręconych liściach, zdeformowanych pędach. Ponadto, jak stwierdziliśmy, mszyce są nosicielami chorób. Pająki żywią się sokiem roślinnym, infekując je zarodnikami szarej zgnilizny i infekcjami wirusowymi. Żeński zwijacz składa jajka w pąkach kwiatowych malin i jednocześnie gryzie osoba może zniszczyć do pięćdziesięciu kwiatów. Środkiem do zwalczania tych wszystkich owadów jest posypywanie malinami aktynicznymi lub karbofosowymi na początku wiosny i po zbiorach. A jako środek zapobiegawczy, skorzystaj z porady: szkodniki i choroby malin nie sprawią ci kłopotu, jeśli będziesz postępował zgodnie z zasadami agrotechniki uprawy malin niezmiennie i na malin są podzielone na tradycyjne, duże i powtarzające się. Tradycyjne odmiany są niezawodne, mają wysoki stopień przystosowania do warunków glebowych i klimatycznych, ale nie mają wysokiej wydajności. Odmiany o dużych owocach mają najbardziej pachnące i duże jagody, a ich pędy są dobrze rozgałęzione, co przyczynia się do wyższej wydajności. Naprawione maliny owocują dwa razy w roku, a owocowanie kończy się tylko silnymi mrozami. Odmiany wszystkich tych gatunków różnią się z kolei warunkami owocowania, jakością smaku, kolorem jagód, a także odporności na szkodniki i dojrzewanie odmian malin:– Kaskada – średniowobiały, lekko odrapany krzew o wysokości do dwóch metrów, owoce o wadze do trzech i pół gramu,forma taconic, słodko-kwaśna, ciemnoczerwona. Nie toleruje suszy, ma wpływ na plamienie;– Cumberland – czarny malina owoc wadze do 2 gramów krzaka do dwóch metrów, łukowato wygięte pędy, odrostów korzeniowych nie tworzy. Umiarkowanie zimowe, odporne na choroby i szkodniki;– Złoty Giant – żółta malina, wysokowydajne, duże jagody – waga jagód od 8 do 14 g, zimotrwalosc;– Vega – tuleja do dwóch i pół metra wysokości, duża ilość maloshipovatyh pędy, jagody tupokonicheskoy postać purpurowy kolor, około 4 g masy ciała, kwaśny smak. Odmiana jest odporna na zimę, jest odporna na choroby grzybowe;– Glen Ampl – Angielska odmiana. Potężna roślina, której pędy osiągają trzy i pół metra wysokości, dobrze rozgałęzia się. Odmiana zimę, odporna na choroby i szkodniki, wysoko wydajnych – hektar może gromadzić się do 15 ton stałych owoców ma kształt okrągły stożkowy, jasny kolor czerwony, waga do 4 latStopnie późnej dojrzałości:– Rubin – krzew wysokości i 180 cm pędy z licznymi krótkimi ciemnymi fioletowymi kolce, jagody o wadze 3,5 g kształt tupokonicheskoy, jasnoczerwony, Class winterhardy ale wpływ antraknoza;– Mirage – średniej wielkości krzew z miękkimi, małymi, krótkimi kolcami o ciemnoczerwonym kolorze, duże jagody – do 6 g wagi, wydłużona forma, czerwony. Odmiana jest odporna na choroby i szkodniki;– Metropolitan – kompaktowy pionowy krzew o wysokości do dwóch metrów z dużymi czerwonymi jagodami o wadze do 8 gramów. Wydajność – do czterech kilogramów pachnących jagód z krzaka. Odmiana jest odporna na zimę, odporna na choroby;Rodzaje rodzaju naprawy:– Pomarańczowy cud – pomarańczowa malina o wysokich walorach smakowych, waga wydłużonych, błyszczących jagód wynosi 7-9 g, smak jest słodki i kwaśny. Odmiana jest odporna na choroby grzybowe i szkodniki;– Apricot – złoty malinowy o delikatnym aromacie, jagody w formie tutejszej o wadze do 3,5 g;– Mulattos – bogata odmiana owoców z błyszczącymi okrągłymi owocami o słodko-kwaśnym smaku, ciemno wiśniowa, o wadze do 4 g. Odmiana bardzo odporna na szkodniki i choroby grzybowe;– Diamond – odmiana o wysokiej wydajności, która może dostarczyć do trzech kilogramów jagód z buszu. Jagody są duże, ważą do siedmiu gramów, mają kształt stożkowaty, rubinowy kolor z jasnym połyskiem, smak słodkich i kwaśnych jagód, uprawy malin malinowych – sadzenie i pielęgnacjaMalin owoce zawierają fruktozę, kwasy organiczne – kwas cytrynowy, jabłkowy, winowy, askorbinowy, kwas mrówkowy, heksanowy, oraz witaminy i składniki mineralne – magnezu, żelaza, potasu, wapnia i fosforu. Malina jest od dawna stosowana jako lek na przeziębienia, parząca herbatę z suszonych jagód, używająca go w postaci dżemu lub tartego z cukrem. W przeciwieństwie do innych jagód, maliny nie tracą swoich właściwości leczniczych po obróbce cieplnej. Napar i wywar z liści malin jest zalecany w leczeniu kaszlu i bólu gardła, infuzji kwiatów i liści – chorób ginekologicznych i hemoroidy. Preparaty kwiatów, owoców i liści malin mają przeciwmiażdżycowe, przeciwgorączkowe, przeciwzapalne, działanie przeciwutleniające i są stosowane w leczeniu przeziębienia, miażdżyca, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, niedokrwistość, zaburzenia rytmu serca, chorób wschodnia używa leków z malin do leczenia niepłodności i impotencji trądzik, wysypki i stany zapalne skóry erysipelatous użytku napar z liści malin – przetrzeć skórę, aw powiek i spojówek wlewu zrobić balsamy do z korzeni malinowych zatrzymuje krwawienie z nosa i hemoroidów, leczy ropne zapalenie ostatnio specjaliści z University of Clemson przeprowadzili badania, które pomogły odkryć kolejną wspaniałą właściwość malin. Nadanie zwierząt doświadczalnych z rakiem, ekstrakt z malin, okazało się, że 90% komórek nowotworowych pod wpływem leku zmarł – nie znany przeciwutleniacz nie jest zdolny do tych wyników. I z guza może poradzić sobie z wszelkiego rodzaju ci, którzy zdecydowali się wystąpić właściwości lecznicze malin na siebie, należy wiedzieć, że jest przeciwwskazany w okresie zaostrzenia choroby wrzodowej żołądka, dwunastnicy i żołądka, a także u pacjentów z dną moczanową, zapalenie nerek, oraz wideo: Wszystko o uprawie malin (Część 1/2) – Uprawiamy Biznes

Architekt krajobrazu ze specjalizacją "zieleń zabytkowa". Pisała i redagowała teksty o zakładaniu, urządzaniu i pielęgnacji ogrodów. Fascynowało ją tradycyjne ogrodnictwo i rolnictwo, bo zapomniane dziś metody uprawy roślin - nawet w naszym "zchemizowanym" trującym świecie - pozwalają nieco lepiej żyć.

Na dobre plonowanie malin i uzyskanie owoców wysokiej jakości wpływa wiele czynników ( wybór stanowiska, przygotowanie gleby, zdrowotność plantacji, brak zachwaszczenia, zaopatrzenie w wodę i składniki pokarmowe, obecność owadów zapylających). Duże znaczenie ma także odmiana, materiał szkółkarski, metoda prowadzenia plantacji, zbiór owoców. Zakłada się, że maliny z uprawy polowej przeznaczone są głównie do mrożenia i przetwórstwa. W technologii produkcji należy uwzględnić maszynowy zbiór owoców. W polowej uprawie malin owocujących na tegorocznych pędach, w czasie jednego sezonu wegetacyjnego, następuje wzrost licznych pędów, zawiązywanie pąków kwiatowych, kwitnienie, wzrost i dojrzewanie owoców, a następnie przejście w stan spoczynku. W następnym roku cały cykl rozwojowy powtarza się. Wprowadzenie do uprawy w Polsce pierwszej odmiany owocującej na tegorocznych pędach, którą była ‘Polana’, a później ‘Polka’ sprawiło, że obecnie ta forma dominuje w uprawie. Przetwórcy zaakceptowali już przesunięcie skupu na okres późnoletni i jesienny. Wymienione odmiany pozwalają uzyskać mrożonki wyższej jakości. W uprawie owoców deserowych wydłużył się okres podaży, co jest istotnym czynnikiem rozwoju tego rynku. Korzyścią dla plantatorów jest możliwość zastosowania uproszczonego, mniej pracochłonnego, sposobu prowadzenia roślin oraz ograniczenie ryzyka, wynikającego z przemarzania pędów i przymrozków wiosennych, a także uszkodzeń powodowanych przez niektóre choroby (zamieranie pędów) lub szkodniki (kistnik malinowiec). Odmiany Oprócz odmiany ‘Polana’ i ‘Polka’, do uprawy w warunkach polowych z przeznaczeniem owoców do przetwórstwa, nadaje się ‘Polesie’. ‘Polana’ – uprawiana w Polsce ponad 20 lat, jest nadal godna polecenia, szczególnie do produkcji soków. Charakteryzuje się najwyższą plennością i najbardziej sztywnymi pędami spośród wymienionych odmian. Zbiór maszynowy owoców jest możliwy, chociaż utrudniony ze względu na dużą siłę potrzebną do oderwania owocu od dna kwiatowego. Zaletą tej odmiany jest odporność na wirusa krzaczastej karłowatości maliny, a wadą podatność na uszkodzenie korzeni, szczególnie przy nadmiarze wody w glebie. Zaleca się więc uprawę na podwyższonych zagonach, z możliwością kontrolowanego nawadniania. ‘Polka’ jest już znana i ceniona w wielu krajach świata. Uprawiana jest tam niemal wyłącznie pod osłonami jako odmiana deserowa. Szczególne cechy owoców to: atrakcyjny wygląd, smak, trwałość pozbiorcza i przydatność do transportu na dalsze odległości. W Polsce uprawiana jest głównie w polu, a większość owoców przeznaczana jest do przetwórstwa. Wadą tej odmiany jest podatność na wirusa krzaczastej karłowatości maliny, który może powodować rozpadanie się owoców oraz na choroby systemu korzeniowego. Dlatego celowa jest uprawa na podwyższonych zagonach z kontrolowanym nawodnieniem. Owoce można zbierać maszynowo, zwłaszcza przy sprzyjającej pogodzie. ‘Polesie’ w uprawie towarowej nie jest sprawdzona w takim stopniu jak wcześniej opisane odmiany. Ma duże owoce, ciemnoczerwone, nieco omszone, bogate w antocyjany i kwas elagowy. Są doskonałe na soki i przetwory wysokiej jakości. Odmiana ta może być porażana przez wirusa krzaczastej karłowatości maliny. Z dotychczasowych badań wynika, że zbiór maszynowy owoców jest utrudniony i zależny w dużym stopniu od pogody. Tylko z sadzonek kwalifikowanych Polowe plantacje malin prowadzone są zazwyczaj przez kilka do kilkunastu lat. Ważne jest więc, aby sadzonki były zdrowe, pozyskane w odpowiednim terminie i właściwie przechowane. Powinny więc pochodzić z kwalifikowanych, renomowanych szkółek. Tylko takie sadzonki są wolne od wirusów, zwłaszcza wirusa krzaczastej karłowatości, maliny lub chorób systemu korzeniowego. Odmiany maliny owocujące na tegorocznych pędach wchodzą późno w okres spoczynku, co wynika z równoczesnego wzrostu i owocowania roślin. W badaniach, przeprowadzonych przez pracowników SZD Brzezna i UR Kraków z odmianą ‘Polka’, wykazano, że najkorzystniejszym terminem wykopywania sadzonek jest przełom października i listopada. Wraz z wydłużającym się okresem przechowywania, szczególnie w niekorzystnych warunkach, następowało wyczerpywanie się substancji zapasowych. Sadzonki malin powinny więc być przechowywane w przystosowanej do tego celu chłodni. Plantacje można też zakładać późnym latem lub wczesną jesienią z sadzonek doniczkowanych, uzyskanych z odcinków korzeni. W SZD Brzezna w pierwszym roku owocowania uzyskano z rośliny średnio 0,8 kg owoców, co stanowi równowartość sadzonki. Uzasadnione jest więc zakładanie plantacji wyłącznie przy użyciu sadzonek kwalifikowanych. Stosowanie agrowłókniny Do uzyskania wysokiego plonu owoców, oprócz standardowych czynników plonotwórczych, może przyczynić się użycie białej i czarnej agrowłókniny. Białą agrowłókninę stosuje się do okrywania rzędów roślin od przedwiośnia do czasu, gdy pędy osiągną wysokość około 30 cm. W doświadczeniu przeprowadzonym w Wierzbicy Kolonii w 2009 r., pod wpływem tego zabiegu plon odmiany ‘Polka’ wzrósł o 27%, a owoce dojrzewały o 12 dni wcześniej. Czarna agrowłóknina może być użyta do ściółkowania gleby po obydwu stronach rzędu malin, z pozostawieniem wąskiej przestrzeni w rzędzie do wyrastanie pędów. Jest to szczególnie korzystne w uprawie malin na podwyższonych zagonach. Zabieg ten zapobiega zachwaszczeniu i stwarza roślinom korzystniejsze warunki wzrostu i owocowania (wyższa temperatura i bardziej stabilna wilgotność gleby). Prowadzenie plantacji Czasem korzystne może być prowadzenie plantacji z owocowaniem roślin na tegorocznych i dwuletnich pędach. Pozostawia się wtedy do owocowania dolną część pędu, która nie owocowała w poprzednim roku, a także pędy wyrastające w danym roku. W tym przypadku owoce dojrzewają od czerwca do przymrozków jesiennych. W SZD Brzezna plon owoców prowadzonej w ten sposób odmiany ‘Polka’ wzrósł o 26%. Niedogodnością tej metody jest konieczność wycinania pojedynczych pędów oddzielnie. Również okrywanie rzędów białą agrowłókniną jest niemożliwe. Zbiór – maszynowy czy ręczny Maliny z produkcji polowej przeznaczone są na ogół do przetwórstwa. Uzyskuje się za nie zazwyczaj niższą cenę niż za owoce deserowe. Dlatego zaleca się produkcję na dużą skalę. Produkcja może być ograniczana, pracochłonnością zbioru. Wielkość plantacji należy więc dostosować do możliwości zbioru ręcznego lub maszynowego. Z punktu widzenia optymalizacji kosztów produkcji szczególnie istotna jest wydajność z jednostki powierzchni, gdyż wyższy plon owoców wiąże się z niższymi kosztami jednostkowymi. Należy też wspomnieć o jakości owoców, co zazwyczaj ma wpływ na uzyskiwaną cenę. W uprawie polowej malin z przeznaczeniem owoców do przetwórstwa wzrasta znaczenie zbioru maszynowego. Spośród uprawianych w Polsce odmian owocujących na tegorocznych pędach, najbardziej do tego celu nadaje się ‘Polka’. Maszynowy zbiór utrudnia duże zagęszczenie liści, a szczególnie osłonięcie dużej części owoców przez duże liście. Ponadto w początkowym okresie zbioru, do otrząsania owoców trzeba użyć dość dużej siły, co może powodować zbiór niedojrzałych owoców z szypułkami. Dobrze byłoby, aby pierwsze dwa lub trzy zbiory wykonywane były ręcznie, a pozostałe maszynowo. Artykuł pochodzi z nr 10/2011 czasopisma "Owoce Warzywa kwiaty" Autor: Dr Jan Danek Sadowniczy Zakład Doświadczalny Brzezna Odmiana ta należy do powtarzających się malin wielkoowocowych. Jagoda jest żółta ze złotym odcieniem. Maliny są dość duże i każdy owoc może ważyć do 5 gramów. Poszczególne jagody z pierwszych zbiorów ważą około 7 gramów. Kształt owocu jest stożkowy, pestki są ściśle ze sobą połączone. Całe życie na Ziemi potrzebuje wody. Często słyszymy, że picie dużej ilości wody jest dobre dla zdrowia. Jednak prawie wszyscy eksperci twierdzą, że picie zimnych płynów może negatywnie wpłynąć na zdrowie. Niewiele osób poważnie myśli o tym, czy to samo można powiedzieć o roślinach. O tym, jakiej wody (zimnej lub ciepłej) potrzebujesz do podlewania różnych upraw, a także o tym, jak to wpływa na nie, przeczytaj ten artykuł. Co możesz podlewać? Im bardziej roślina jest ciepłolubna, tym bardziej potrzebuje podlewania ciepłą wodą. Większość tych roślin to warzywa. Liczba ta obejmuje ogórki, kilka rodzajów papryki, bakłażany i inne uprawy. Niektóre jagody są również ciepłolubne, w szczególności arbuzy. Podlewanie zimną wilgocią (ze studni lub ze studni) dobrze znosi uprawy do nich buraki, marchew i czosnek. Inną kategorią roślin, które można podlewać zimną wodą, są rośliny o głębokim systemie korzeniowym. Wilgoć, przechodząc przez warstwę ziemi, ma czas się nagrzać i nie wyrządza już większych szkód. Wybitnym przedstawicielem są ziemniaki. Maliny i truskawki dobrze tolerują zimną wilgoć. Truskawki można również podlewać zimną wodą. Rośliny, które dobrze tolerują zimną wilgoć, obejmują pestki dyni, inne rośliny okopowe i różne rodzaje zieleni. Te ostatnie to rukiew wodna, sałata, pietruszka, szczaw, dzhusay i inne. Ta lista obejmuje również drzewa owocowe (śliwki, gruszki, jabłka itd.). Jeśli podlewanie następuje z węża, należy to zrobić, najpierw wykopując rowek wokół drzewa. Warto również pamiętać, że lepiej jest podlewać zimną, ale osiadłą wodą. Zawarte w nim sole osadzają się na dnie, a chlor wyparowuje. W niektórych przypadkach zimne podlewanie jest stosowane jako metoda zwalczania szkodników. Jakich roślin nie można podlewać? Porzeczki nie tolerują zimnego podlewania. Po tym procesie roślina może prawie natychmiast umrzeć. Ogórki uwielbiają częste podlewanie, co 3 lub 4 dni ciepłą (podgrzaną) i osiadłą wodą. Zimna woda może spalić ogórki (szczególnie podczas upałów). Róże wymagają specjalnego podejścia – nie można ich również podlewać zimną wilgocią, z której temperatura nie powinna przekraczać 40 stopni Celsjusza. Przy regularnym zimnym podlewaniu pióra cebuli zaczynają żółknąć. W rezultacie roślina umrze. Kategorycznie niedopuszczalne jest używanie zimnej wody do podlewania roślin w pomieszczeniach lub sadzenia w szklarni. Powód jest banalny – często większość przedstawicieli tych dwóch kategorii to rośliny tropikalne, przyzwyczajone tylko do ciepła we wszystkich aspektach, w tym w zakresie wody. Niektóre uprawy nie zawsze można podlewać zimną wodą – należy naprzemiennie podlewać z osiadłą i zimną wilgocią. To pomidory, niektóre rodzaje papryki. Szczególnie negatywnie zimne podlewanie może wpływać na sadzonki tych roślin. Co się stanie, jeśli popełnisz błąd? Woda do nawadniania powinna być ciepła, ponieważ składniki odżywcze mogą rozpuszczać się tylko w cieczy o określonej temperaturze. Tak więc podczas podlewania zimną wodą rośliny przestają otrzymywać składniki szybko staje się to zauważalne – zaraz po podlaniu rośliny mogą wyglądać na opadające i ospałe. Przy regularnym powtarzaniu tej procedury roślina upuszcza zwiędłe pąki i kwiaty, później zacznie zrzucać zdrowe pąki z kwiatami. Z biegiem czasu liście żółkną. W rezultacie po opadnięciu liści rozpocznie się proces gnicia systemu korzeniowego. Brak równowagi temperatur wody i gleby do nawadniania może prowadzić do zakłócenia normalnego życia organizmów żyjących na powierzchni rezultacie przestają „pracować” w poprzednim trybie i przetwarzają mniej pozostałości roślinnych niezbędnych dla roślin. Podsumowując, warto wspomnieć o tym, że w żadnym wypadku nie należy podlewać roślin lodowatą podlaniu taką wodą nawet te rośliny, które dobrze znoszą zimne podlewanie, mogą nie tylko spowolnić swój wzrost, ale także zachorować. Pomimo tego, że czasami może się to zdarzyć niezauważalnie, rośliny bardzo źle znoszą takie spada odporność roślin na różnego rodzaju choroby i szkodniki. Rozpoczyna się przyspieszenie rozwoju chorób grzybiczych i wirusowych. Jednak nawet po uszkodzeniu rośliny przez zimne podlewanie można ją uratować zranioną roślinę, należy ją przenieść, jeśli to możliwe, do słonecznego miejsca, aw przyszłości zachować ostrożność podczas podlewania. Należy również pamiętać, że podlewanie zimną wodą w warunkach, w których nie ma wody (osiadłej, podgrzanej lub opadowej) jest nadal lepsze niż jej brak. I w tym przypadku najmniejsza szkoda z takiego podlewania nastąpi rano, przy najmniejszym kontraście temperatur.
Podlewanie krzewów różanych powinno odbywać się z osiadłą wodą. Faktem jest, że woda z kranu zawiera wiele różnych substancji, które mogą zaszkodzić roślinie. Podlewanie wodą deszczową jest uważane za najlepszą opcję, ale gdy nie ma czasu na jej zbieranie, należy wziąć wodę z kranu i bronić jej przez co najmniej 2 dni.
Krzewy owocowe to nieodłączne rośliny w każdym ogrodzie. Do jednych z częściej uprawianych krzewów można zaliczyć żurawinę, której owoce spotkamy w syropach, herbatach, środkach wspomagających odporność i w wielu innych zastosowaniach. Czy w Polsce uprawa żurawiny należy do łatwych? Jak sadzić, uprawiać i pielęgnować żurawinę, aby wypuściła smaczne i liczne owoce? Uprawa żurawiny wielkoowocowej W polskich ogrodach najczęściej uprawiana jest żurawina wielkoowocowa, która wypuszcza duże owoce o średnicy do 20 mm. Krzewinki żurawiny osiągają wysokość około 100 cm. To roślina z rodziny wrzosowatych, dlatego niektóre gatunki żurawiny mogą wypuścić płożące pędy o długości do 2 m, które swobodnie można przycinać. Na bagnach i terenach podmokłych w Polsce rośnie dziko także żurawina błotna, jednak jej owoce są zdecydowanie mniejsze i kwaśniejsze. Żurawina wielkoowocowa często nazywana jest także żurawiną amerykańską (naturalnym środowiskiem żurawiny są tereny na wschodzie Ameryki Północnej). Jak rozpocząć uprawę żurawiny we własnym ogrodzie? Żurawina wielkoowocowa — sadzenie Żurawina wielkoowocowa jest rośliną, która uwielbia bagna i warunki, które w nich panują. Odczyn pH gleby powinien więc osiągać poziom 3,0-4,0. Przygotowując stanowisko, zadbaj o odpowiednie pH podłoża, które można osiągnąć, dodając kwaśne komposty, korę drzew iglastych i siarkę. Dobrym rozwiązaniem będzie także wzbogacenie gleby przekompostowanymi trocinami. Co więcej, żurawina to roślina światłolubna, dlatego zadbaj, aby posadzić krzew w słonecznym miejscu. Żurawinę wielkoowocową najlepiej sadzić wczesną wiosną lub jesienią. Sadzimy w rozstawie 30-50 cm x 30-50 cm, bo żurawina potrzebuje dużo miejsca do prawidłowego rozwoju. Po wykopaniu wgłębień należy wypełnić je mieszanką ziemi i torfu w stosunku 1:2, a następnie zasadzić krzew. Ze względu na płytki system korzeniowy warto dodatkowo po posadzeniu roślin wyłożyć podłoże gruboziarnistym piaskiem, który zapobiegnie szybkiej utracie wody. Co więcej, będzie to doskonała warstwa izolująca ciepło, dzięki której wiosenne przymrozki nie powinny wyrządzić szkód młodej roślinie. Uprawa żurawiny i pielęgnacja krzewu Krzew żurawiny wielkoowocowej należy podlewać regularnie, najlepiej deszczówką. Roślina lubi wilgoć i powinna być nawet zalewana wiosną zimną wodą, co dodatkowo ochrania ją przed bardzo niskimi temperaturami. Aby utrzymać odpowiedni poziom nawodnienia, poza regularnym podlewaniem należy stosować ściółkę z kory i trocin, którą powinno się uzupełniać przynajmniej raz w roku. Podobnie uprawiana jest jagoda kamczacka. Żurawinę warto nawozić specjalnymi mieszankami dla roślin kwasolubnych. Nawożenie wykonuje się wiosną i wczesnym latem, ale należy uważać, aby nawozy nie były zbyt bogate, gdyż żurawina to roślina przystosowana do gleb o ubogim składzie. Nawozy o innym odczynie niż kwaśny mogłyby zniszczyć roślinę. Po ukorzenieniu się pędów wegetatywnych krzewinka wypuszcza pionowe pędy owocowe. Roślina kwitnie w czerwcu, a owoce żurawiny zwykle pojawiają się od około trzeciego roku uprawy, około 80 dni po kwitnieniu. Jagody są okrągłe lub delikatnie pociągłe i mają kolor czerwony, lub bordowy. Co ciekawe, kolor i smak owoców zmienia się pod wpływem słońca, dlatego bez odpowiedniej ilości światła byłyby one bardzo kwaśne i ciągle zielone. Warto zaznaczyć, że z 1 m² krzewu uzyskać można aż 2 kg owoców. Pielęgnacja żurawiny jest dość łatwa. Poza nawożeniem i regularnym podlewaniem roślinę należy przycinać, aby pędy nie zabierały sobie nawzajem światła, tym samym ograniczając dojrzewanie owoców. Warto również dbać, aby żurawina była osłonięta od dużych podmuchów wiatru, gdyż ma on duży wpływ na owocowanie krzewu. Żurawina jest odporna na szkodniki, dlatego nie wymaga oprysków zapobiegawczych. Ciekawostka: Żurawina należy do roślin zimozielonych. Oznacza to, że krzew nie zrzuca na zimę liści. Jesienią liście żurawiny mogą stać się nieco brunatne, jednak nie opadają, a na wiosnę ponownie się zielenią. Odmiany żurawiny Istnieje wiele odmian żurawiny, które nadają się do uprawy w Polsce. Najczęściej wybieranymi są: Ben Lear, Early Black, Howes, McFarlin, Pilgrim, Stevens. Różnią się one czasem dojrzewania owoców rośliny, liśćmi i wielkością krzewu. Jak rozmnażać żurawinę? Aby rozmnożyć żurawinę, należy w okresie wegetacji pobrać z pędów sadzonki pędowe. Sadzonki rozcina się na około 12-centymetrowe odcinki, a następnie umieszcza się je w skrzyniach wypełnionych kwaśnym torfem, gdzie po kilku tygodniach wypuszczają korzenie. Ukorzenione rośliny należy zasadzić, stosując odstępy, jak przy sadzeniu większego krzewu. Owoce żurawiny — gdzie się je wykorzystuje? Żurawina jest wspaniałym źródłem witamin z grupy B. Co więcej, ogromna ilość witamin C i A pomaga w utrzymaniu odporności i zdrowej kondycji włosów, skóry i paznokci. Substancje zawarte w żurawinie zapobiegają zakażenio m układu moczowego i opryszczce i nierzadko stosuje się je w lekach na te właśnie choroby. Warto zaznaczyć, że owoce żurawiny działają leczniczo na anginę, wrzody żołądka i dwunastnicy, a ponadto obniżają cholesterol i zapobiegają tworzeniu się kamieni w nerkach. Co więcej, żurawina zapobiega powstawaniu komórek rakotwórczych. Często owoce żurawiny je się na surowo, jednak zdecydowanie częściej występuje ona w formie suszonej lub wykorzystuje się ją na przetwory. Z żurawiny powstają przepyszne soki, syropy, nalewki, dżemy, galaretki, a nawet sosy do mięs. Podsumowanie Choć żurawina jest dość wymagająca w uprawie pod względem podłoża, warto zasadzić ją w swoim ogrodzie. Jeśli zapewnisz jej dobre warunki, glebę o niskim pH, dużo słońca i troskę, obdarzy cię ona wieloma pysznymi owocami, które wykorzystasz na wielorakie sposoby.
Pamiętajmy jednak, że podlewanie metodą deszczową przeprowadzamy tylko wtedy, gdy temperatura osiąga wartość wyższą niż 10°C. Jeśli podłoże jest bardzo przesuszone, nawadniamy je również przed sadzeniem truskawek. W okresie kwitnienia i owocowania podlewamy nasze byliny rano, by owoce i liście jak najszybciej obeschły. Przed
Choroby roślin to zmora wielu ogrodników. Jeśli nie zareagujemy mogą doprowadzić do obumarcia całej rośliny. Pomocne są środki ochrony roślin, ale coraz więcej osób nie chce sięgać po chemiczne preparaty. Dlatego warto przypomnieć domowe sposoby, które opierają się na działaniu innych roślin lub środków obecnych w niemal każdym domu. Jak zwalczać choroby domowymi metodami? Naturalne preparaty na choroby musimy zastosować jak najwcześniej, a efekt nie nadejdzie tak szybko, jak w przypadku chemicznych. Jednak zalety takiej ochrony są bez wątpienia większe. Korzystanie z chorobobójczych właściwości: pokrzywy, czosnku czy drożdży daje pewność, że uprawa pozostanie ekologiczna. Dużym plusem jest także łatwa dostępność i niski koszt przygotowania oprysków – potrzebne produkty możemy kupić w osiedlowym sklepie lub samodzielnie zebrać na łące i przygotować preparat natychmiast po zauważeniu objawów. Jak przygotować domowe preparaty na choroby roślin? Do dyspozycji mamy odwary, napary, wyciągi czy gnojówki. • Odwar – rośliny zalewamy wodą o temperaturze pokojowej i gotujemy wszystko na małym ogniu. Następnie miksturę należy rozcieńczyć czterokrotną ilością wody. • Napar – fragmenty roślin zalewamy wrzątkiem i przykrywamy na kilkanaście minut. Naczynie możemy postawić na małym ogniu, ale zawartość nie może się zagotować. • Wyciąg (macerat) – drobno pokrojone rośliny zalewamy zimną wodą i odstawiamy na całą noc. • Gnojówki – pocięte rośliny zalewamy zimną wodą, odstawiamy na co najmniej tydzień i mieszamy co kilka dni. W pojemniku zajdzie fermentacja, a płyn zacznie wydzielać nieprzyjemny zapach. Dowiedz się więcej o robieniu gnojówek roślinnych Jakie rośliny i produkty wykorzystać do zrobienia domowych preparatów? Czosnek Wywar z 200 g rozgniecionego czosnku oraz 10 l wody, gotowany przez około 20 min, po ostudzeniu i odcedzeniu sprawdzi się jako oprysk profilaktyczny i w przypadku pierwszy oznak szarej pleśni, rdzy, mączniaka, zarazy ziemniaczanej czy bakteryjnej kanciastej plamistości ogórka. Pokrzywa Wywar z 1 kg świeżej pokrzywy i 10 l wody sprawdzi się w walce z mączniakiem, szarą pleśnią, rdzą oraz kiłą kapusty. W przypadku mączniaka rzekomego możemy także użyć gnojówki z pokrzyw rozcieńczonej w stosunku 1:10. Biosept Active Naturalny preparat w formie gotowej do użycia wyprodukowany na bazie ekstraktu z grejpfruta. Jest środkiem wspomagającym uprawę roślin – stymulatorem wzrostu i odporności, do stosowania w uprawach roślin ozdobnych w warunkach polowych i pod osłonami. Może być stosowany w okresie wegetacji do opryskiwania roślin. Biosept Active Spray stosuje się w celu lepszego ukorzeniania się roślin oraz w czasie wzrostu – do poprawy jakości. Kup w naszym sklepie! Drożdże Są to grzyby jednokomórkowe, które nie zagrażają roślinom, lecz utrudniają rozwój grzybów wielokomórkowych, konkurując z nimi. Oprysk przygotowujemy ze 100 g świeżych drożdży, 0,5 l mleka oraz 10 l wody. Do roztworu możemy dodać łyżkę rozpuszczonego szarego mydła. Stosujemy go przeciwko zarazie ziemniaczanej, szarej pleśni i mączniakowi. Skrzyp polny Działa jako środek profilaktyczny i wspierający zwalczanie mączniaka, plamistości i kędzierzawości liści oraz rdzy. Możemy przygotować z niego napar (200 g rośliny zalewamy 10 l wody i gotujemy przez 30 minut) lub gnojówkę (preparat z 1 kg skrzypu i 10 l wody przed zastosowaniem należy rozcieńczyć w stosunku 1:20). Ważne jest, by zbierając roślinę, nie pomylić jej z trującym skrzypem bagiennym. Miedzian Extra Ekologiczny preparat grzybobójczy w postaci stężonej zawiesiny do rozcieńczania wodą o działaniu powierzchniowym. Stosowany zapobiegawczo podczas ochrony przed chorobami grzybowymi i bakteryjnymi, w amatorskiej uprawie drzew owocowych niskopiennych i roślin warzywnych w ogrodach działkowych i przydomowych. Środek przeznaczony wyłącznie do stosowania punktowego przy użyciu opryskiwaczy ręcznych. Kup w naszym sklepie! Soda oczyszczona Oprysk z łyżeczki sody, 2 l wody i 5 ml szarego mydła sprawdza się jako oprysk na mączniaka. Cynamon Toztwór z 3-4 łyżeczek zalanych chłodną wodą odstawiony na noc wspiera walkę z chorobami grzybowymi i działa profilaktycznie. Tekst: Redakcja zdjęcie tytułowe: kolaż – Elnur_ / Depositphotos oraz Andrew Martin / Pixabay

Niewłaściwe podlewanie Krótkotrwała chloroza może wystąpić po kontakcie systemu korzeniowego ze zbyt zimną wodą.Wraz z normalizacją procesów nawadniania zielony odcień liści zostaje przywrócony w ciągu tygodnia.

Bez wody życie w ogrodzie nie mogłoby istnieć. Zapewnia ona prawidłowy wzrost i rozwój roślinom. W naszym klimacie zdarzają się dłuższe okresy bez opadów deszczu, a wtedy to my musimy pomóc przetrwać naszym roślinom, dostarczając im odpowiedniej ilości wody. Nawadnianie zarówno roślin, jak i trawnika jest ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym i w dużym stopniu wpływa na kondycję i wygląd naszego ogrodu. Dostarczenie odpowiedniej ilości wody ma również duże znaczenie przypadku ogrodów warzywnych i sadów, wpływa na obfitość plonu oraz smak warzyw i owoców. Woda do podlewania Wodociąg Jeżeli do podlewania ogrodu używamy wody z wodociągu, warto pomyśleć o ograniczeniu kosztów, które w upalne lato mogą być duże. Do podlewania ogrodu zużywamy wówczas sporo wody, dlatego dobrze jest zamontować dodatkowy podlicznik ogrodowy, dzięki któremu za wodę, która zostanie zużyta do podlewania ogrodu, nie będzie naliczana opłata za ścieki. Należy wtedy zgłosić do zakładu wodociągów i kanalizacji chęć założenia takiego licznika - można w ten sposób zaoszczędzić nawet 60% kosztów. Studnia Jeżeli mamy duży ogród i zużywamy do jego podlewania spore ilości wody, dobrym rozwiązaniem może być wykonanie studni. W zależności od warunków gruntowych i wodnych może to być studnia wiercona lub głębinowa. Studnia wiercona z pompą ssącą sprawdzi się, jeśli woda na terenie naszego ogrodu znajduje się nie głębiej, niż 7 metrów poniżej terenu. Jednak czasem, zwłaszcza latem, w dłuższych okresach bez deszczu, poziom wód gruntowych nieco się obniża i może się zdarzyć, że w pewnym momencie wody będzie mniej, niż potrzebujemy. Z tego względu studnia głębinowa jest pewniejsza, bo może dostarczać nam wodę z dużo większej głębokości, nawet do kilkudziesięciu metrów, tak więc wahania poziomu wód powierzchniowych nie mają na nią wpływu. Tego rodzaju studnia zbudowana jest z kilku kręgów betonowych oraz stalowych rur, w których umieszczona jest pompa głębinowa. Pompa zasilana jest prądem i dopiero po jego włączeniu zaczyna tłoczyć wodę. Rury zwykle prowadzone są już poniżej poziomu przemarzania gruntu, więc z wody z takiej studni korzystać można cały rok. Na końcu węża, którym dostarczana jest woda, warto zamontować zbiornik przeponowy, dzięki któremu możemy na bieżąco korzystać z wody. Gdy ciśnienie w zbiorniku spada, specjalny czujnik daje sygnał, pompa uruchamia się i pompuje wodę do momentu, gdy ciśnienie w hydroforze osiągnie odpowiednią wartość. Deszczówka Jeżeli chcemy ograniczyć zużycie wody z wodociągu, a nie mamy możliwości wykonania studni w ogrodzie, możemy wykorzystać do podlewania wodę deszczową. Tym bardziej, że jest ona miękka i dzięki temu bardzo dobra do podlewania nie tylko roślin w ogrodzie, ale i w domu. Do jej gromadzenia można użyć różnego rodzaju zbiorników. Najczęściej w przydomowych ogrodach do zbierania deszczówki używane są naziemne pojemniki drewniane lub plastikowe, o różnej pojemności. Zbiorniki takie muszą być nieprzezroczyste, żeby woda była chroniona przed światłem i nadmiernym nagrzewaniem. Zabezpieczy to gromadzoną wodę przed szybkim namnożeniem się glonów i zazielenieniem. Pojemniki z pokrywą mogą być tak podłączone do rynny, że woda specjalnym przewodem wpływa prosto do zbiornika. Zbiorniki bez pokrywy powinny być na wierzchu zabezpieczone w taki sposób, by do środka nie mogły przedostać się liście czy owady. Można do tego celu użyć plastikowej siatki z drobnymi oczkami. Zbiorniki naziemne można wyposażyć w pompę, którą podłączamy bezpośrednio do węża z odpowiednią końcówką zraszającą. Pompa jest też przydatna, gdy chcemy napełnić konewkę. Jeśli nie chcemy montować pompy, warto wybrać zbiornik ze specjalnym kranikiem, który ułatwia nabranie wody do wiadra czy konewki. Innym rodzajem zbiorników na wodę deszczową są te umieszczone pod ziemią. Są one zwykle większe od zbiorników naziemnych, o pojemności nawet do kilku tysięcy litrów. Takie zbiorniki sprawdzą się w bardzo dużych ogrodach lub tam, gdzie nie ma możliwości ustawienia na działce zbiornika naziemnego. W przypadku zbiorników podziemnych należy zwrócić uwagę na poziom wód gruntowych, który nie może być wtedy zbyt wysoki. Warstwa ziemi nad zbiornikiem też nie powinna być zbyt duża - maksymalnie około 50 cm. W zbiorniku podziemnym należy umieścić pompę, która będzie pompowała wodę na powierzchnię. Zbiorniki takie mogą być wyposażone w dodatkowe akcesoria, ułatwiające korzystanie z wody deszczowej, na przykład filtry zatrzymujące liście i inne zanieczyszczenia albo zabezpieczenia, które w przypadku przepełnienia zbiornika skierują nadmiar wody do gruntu lub do kanalizacji. Właściwości Z podanych powyżej rodzajów wody deszczówka jest jej najbardziej ekonomicznym źródłem. Podlewanie wodą opadową jest korzystniejsze dla roślin niż nawadnianie wodą z sieci wodociągowej czy ze studni. Woda wodociągowa zwykle zawiera chlor, który może szkodzić roślinom, ponieważ przy bezpośrednim podlewaniu niszczy znajdujące się na nich mikroorganizmy. Żeby ją odchlorować, należałoby pozostawić ją do odstania na minimum 48h, co nawet przy niewielkim ogrodzie byłoby trudne do wykonania. Zawiera też zwykle rozpuszczone sole różnych pierwiastków (na przykład wapnia, magnezu czy żelaza), przez co jest twarda. Roślinom dużo bardziej służy woda miękka. Woda z sieci ma odczyn zasadowy, przez co nie bardzo nadaje się do podlewania roślin kwaśnolubnych. Woda wodociągowa, podobnie jak woda ze studni, jest zimna, co przy bezpośrednim podlewaniu nie jest dobre dla roślin. Deszczówka ma zwykle temperaturę powietrza, a jej skład zależy od czystości powietrza w miejscu opadu. Zawiera dużo gazów (tlenu, azotu, dwutlenku węgla), może też zawierać sadze, pyłki roślinne czy mikroorganizmy. Na pewno korzystanie z wody wodociągowej czy ze studni jest wygodniejsze, bo jest ona dostępna zawsze, ale mimo to warto też zbierać deszczówkę, bo dzięki swoim właściwościom korzystnie wpływa ona na wegetację roślin, a nam pozwala zmniejszyć nieco koszty podlewania ogrodu. Zasady podlewania Wybierając rośliny, zwróćmy uwagę na to, czy ich wymagania siedliskowe są takie, jak warunki w naszym ogrodzie. Jeśli uda nam się odpowiednio dobrać roślinność, pielęgnacja ogrodu będzie łatwiejsza. Rośliny dobrze się ukorzenią, będą zdrowe i silne, a przez to mniej wrażliwe na okresowy brak wody. Dzięki temu ograniczymy ilość wody zużywanej do nawadniania ogrodu. Różne gatunki roślin mają różne potrzeby wodne. Najbardziej wrażliwe na brak wody są gatunki korzeniące się płytko, zarówno jednoroczne (i warzywa, i kwiaty), jak i wieloletnie (między innymi azalie, różaneczniki, hortensje czy borówka amerykańska). Najlepszą porą na podlewanie ogrodu jest wczesny ranek lub późne popołudnie. Temperatura nie jest wtedy zwykle zbyt wysoka, więc nie ma dużych strat spowodowanych parowaniem i transpiracją, ale jest na tyle ciepło, że rośliny po podlaniu szybko wyschną. Ważne jest, by nie podlewać roślin w pełnym słońcu - może wówczas dojść do ich poparzenia. Nie podlewajmy też roślin zbyt późno, bo jeśli nie zdążą obeschnąć przed nocą, później długo pozostaną wilgotne, co sprzyja rozwojowi różnego rodzaju chorób grzybowych. Rośliny lepiej jest podlewać rzadziej i obficie, niż często niewielkimi ilościami wody. Młode, świeżo posadzone rośliny przyzwyczajone do częstego podlewania korzenią się płytko i w przypadku okresowego braku wody szybko przesychają i marnieją. Rośliny starsze, już ukorzenione, również podlewajmy rzadziej, ale dużą ilością wody. Wtedy mamy pewność, że woda wsiąknie w glebę odpowiednio głęboko i dotrze do korzeni roślin. Trzeba jednak również pamiętać, żeby nie podlewać nadmiernie roślin, bo może to spowodować nadmierne wypłukiwanie składników w głąb gleby, gdzie nie są już dostępne dla roślin. Częstotliwość podlewania zależy również od rodzaju gleby w naszym ogrodzie. Rośliny, które rosną na glebach lekkich i przepuszczalnych, muszą być nawadniane częściej niż te rosnące na glebach gliniastych, bardziej zatrzymujących wodę. Mając w ogrodzie glebę lekką i piaszczystą, warto pomyśleć o poprawieniu jej pojemności wodnej - można dodać do niej obornika lub kompostu, co wzbogaci ją w materię organiczną i dzięki temu zwiększy jej wodną pojemność. Warto również ściółkować glebę, bo ściółka spowalnia parowanie wody z gleby. W podobny sposób działają również różnego rodzaju agrotkaniny i agrowłókniny. Na rynku ogrodniczym są również dostępne różnego rodzaju hydrożele. Są to substancje magazynujące wodę, które dodane do gleby zatrzymują w niej wodę i ułatwiają korzystanie z niej roślinom. Rośliny najlepiej podlewać delikatnym strumieniem wody. Jest to dla nich dużo bardziej korzystne, niż gwałtowne zalanie dużą ilością wody, natomiast wymaga sporo czasu, którego zwykle nam brakuje. Warto wtedy pomyśleć o stacjonarnych zraszaczach lub automatycznej instalacji nawadniającej.

Opis odmiany Malina Polana, zdjęcia, recenzje ogrodników. Charakterystyka i cechy odmiany. Sadzenie, uprawa i pielęgnacja roślin.

Maliny nie mają szczególnych wymagań uprawowych. W swoim ogrodzie może je mieć każdy. Jeśli dobierzemy do nich odpowiedni nawóz to będziemy mogli długo cieszyć się pysznymi i zdrowymi owocami prosto z malin. Wymagania i wskazówkiMaliny potrzebują gleby lekko kwaśnej (5,5 pH - 6,5 pH) z dużą zawartością próchnicy magazynującej wodę i azotu. Pierwiastek ten pozwala na wytworzenie przez maliny silnych pędów wegetacyjnych. Nim przystąpimy do nawożenia jakichkolwiek roślin w naszym ogrodzie powinniśmy zlecić analizę chemiczną gleby. W ogrodzie przydomowym najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest użycie nawozu organicznego ( kompostu) - nie ryzykujemy wówczas zaburzenia bilansu mineralnego w glebie. Ale nawet używając naturalnego nawozu trzeba obserwować krzewy czy nie dzieje się z nimi coś azotu- drobne żółte liście, małe przyrosty, małe owocenadmiar azotu - ciemnozielone liście, zbyt obfity przyrost rok do rokubrak potasu- liście żółkną na obrzeżach,brak magnezu - brązowienie i opadanie liściSadzenie malin w ogrodzieNawożenie malin obornikiem, mocznikiem, wapniem czy potasem?Rośliny do prawidłowego rozwoju potrzebują określonej ilości składników pokarmowych. Do utrzymywania dobrej zasobności gleby należy stosować odpowiednie nawożenie mamy dostęp do obornika to trzeba go wykorzystać przygotowując ziemię pod uprawę malin. Podczas spulchniania ziemi warto dokładnie wymieszać go z glebą. Jeśli tego nie zrobiliśmy możemy jeszcze przed sadzeniem wykopać głębsze doły (60 cm) i wypełnić je obornikiem. Taki zabieg wyposaży maliny w odpowiednie mikroelementy i zwiększy owocowanie w kolejnych ziemia jest za kwaśna często by doprowadzić do odpowiedniego poziomu pH, stosuje się wapnowanie. Warto wybrać wapno magnezowe, które oprócz dostarczenia do gleby wapna i podwyższenia odczynu pH również wzbogaci ją w trakcie przygotowywania stanowiska pod maliny warto wzbogacić je w potas. Tutaj niezawodny jest nawóz Superfosfat i siarczan potasowy w dawkach odpowiednio 35 g i 20 g na 1 m2. w przypadku malin nie wolno stosować soli potasowej gdyż krzew jest wrażliwy na chlorki. Zasilanie fosforem natomiast jest konieczne tylko na glebach bardzo ubogich w ten stosowany jest tylko "objawowo". Jeśli po przygotowaniu ziemi pod nasz jagodnik zaobserwujemy niedobory azotu to można zaaplikować mocznik dolistnie w celu regeneracji niedoborów w stężeniu 0,5%. Porzeczki i maliny. Jak założyć jagodnik?Nawożenie malinFot. Pixabay/CouleurNawożenie malin w czasie owocowaniaRównież podczas owocowanie nie możemy zapomnieć o nawożeniu malin. Wówczas powinniśmy zapatrzeć je w składniki mineralne potrzebne do wzrostu i odpowiedniego wybarwienia owoców tj. potas, fosfor i bor. Nie podaje się fosforu jeśli nawoziliśmy nim ziemię przed posadzeniem malin. Jeśli zadbamy również o odpowiedni poziom wapna możemy być pewni że nasze borówki będą bardziej odporne na szarą pleśń. Polecane nawozy:Kristalon GenaKrista MgSYaraLiva CalcinitDziwne plamy na malinach [Porada eksperta]
Ważny! Niemożliwe jest podlewanie przegotowaną wodą, jest uboga w tlen i inne przydatne substancje. Zimną wodą dopuszcza się nawadnianie upraw mrozoodpornych (kapusta, marchew) i tylko przy chłodnej pogodzie. Duża różnica między temperaturą powietrza a temperaturą wody jest zawsze niepożądana.
Liście storczyków żółkną? A może stały się wiotkie i pozbawione jędrności? Zdarzyło Ci się, że cała rozeta liściowa odpadła od korzeni? A może zaobserwowałeś gnicie korzeni? Jeżeli na choć jedno pytanie odpowiedziałeś TAK – to ten artykuł jest właśnie dla Ciebie. Przyczyną złego samopoczucia storczyków jest najczęściej ich nieumiejętne podlewanie. Jak podlewać storczyki? To pytanie zadaje sobie wielu zaczynających przygodę ze storczykami. Storczyków nie podlewamy tradycyjną metodą jak większości kwiatów. Zapewne zauważyliście, że kupione storczyki rosną w przepuszczalnym podłożu złożonym z kory. To dlatego, że ich naturalnym siedliskiem wzrostu są pnie i konary drzew, gdzie korzenie rozrastają się swobodnie. Te wyjątkowe rośliny wymagają więc wyjątkowego traktowania. Aby podlać storczyka, doniczkę wypełnioną korą i korzeniami, zanurzamy w misce z wodą ( lub zalewamy wodą osłonkę(fot. 2.), w której znajduje się roślina. Ważne, aby podlewać tylko korzenie, cała rozeta liściowa ma znajdować się na powierzchni wody. Storczyka pozostawiamy na 20-30 min, aż swobodnie „napije się”. Po tym czasie wyjmujemy go z wody i czekamy, aż resztki wody odsączą się z doniczki (fot. 3.). Fot. 1. Wstawianie do miski z wodą i nawozem – Biohumusem do storczyków. Fot. 2. Zalewanie storczyka bezpośrednio w osłonce. Fot. 3. Odlewanie wody z osłonki. Poznaj 10 prostych zasad, których dobrze jest się trzymać podczas podlewania storczyków, szczególnie z rodzaju Phalaenopsis. 1. Podlewaj storczyka w godzinach porannych Dlaczego właśnie o tej porze? Roślina pobiera najwięcej wody, przy udziale światła, podczas słonecznej części dnia. Dzięki temu nawet nadmiar wody zostanie przez roślinę pobrany. Podłoże oraz korzenie zdążą przeschnąć do wieczora. Podlewanie wieczorne to bardzo zła praktyka, która w efekcie może prowadzić do gnicia korzeni. W nocy roślina nie pobiera wody intensywnie . 2. Nie bądź nadgorliwy z podlewaniem Pamiętaj: lepiej storczyka przesuszyć niż przelać. Nadmierne podlewanie prowadzi do żółknięcia liści, w konsekwencji do powolnego obumierania rośliny. Jeśli zauważysz, że liście są żółte, a korzenie gniją, zaprzestań podlewania na kilka tygodni. Uwaga! Czasem zdarzy się że zakupione sadzonki storczyków posiadają gąbczastą wkładkę schowaną w centrum doniczki. Ma ona swoje zadanie — w szklarniach i kwiaciarniach zmniejsza potrzebę częstego podlewania. W warunkach domowych jednak sprawia, że podłoże obsycha zbyt wolno, przez co korzenie są narażone na gnicie. Należy ją więc usunąć z podłoża. 3. Najlepsza częstotliwość podlewania: raz w tygodniu latem, raz na 2 tygodnie zimą Jest to ogólna zasada, jednak od reguły zawsze są wyjątki. Wszystko zależy bowiem od naturalnych predyspozycji danej rośliny. Na szybkość schnięcia podłoża wpływa wiele czynników: przewiewność podłoża, temperatura, wilgotność powietrza, wielkość rośliny i wiele innych. 4. Storczyki w ciasnych doniczkach wymagają częstszego podlewania Ciasno porastające doniczkę korzenie często zajmują więcej miejsca niż właściwe podłoże. Dlatego taka roślina szybciej pobiera wodę, a tym samym podłoże szybciej staje się suche. 5. Podlewaj storczyki dopiero wtedy, gdy podłoże całkowicie wyschnie To złota zasada w naszym zestawieniu. Dlatego tutaj liczy się obserwacja. Wilgotność podłoża możemy sprawdzić wsadzając do podłoża drewniany patyczek. Gdy podlejemy roślinę, która ma jeszcze wilgotne podłoże, spowoduje to gnicie korzeni i żółknięcie liści. 6. Używaj wody deszczowej, a będziesz zaskoczony efektem Nawet jeśli posiadasz tylko balkon, możesz spróbować nazbierać deszczówkę do miski. Twoje storczyki odwdzięczą się pięknym wyglądem. Woda deszczowa jest zbawienna dla tych roślin. Jest miękka, zawieszone są w niej różne pyły, pyłki roślinne, które stanowią cenną materię organiczną. Woda kranowa za to, zawiera szkodliwe dla storczyków minerały: wapienne i chlorki. Dlatego jeżeli nie masz wyjścia, użyj przegotowanej i odstanej kranówki. Często na korze, w której rosną storczyki można zobaczyć biały osad – to właśnie nadmiar minerałów. Szkodzą one korzeniom, powodują ich zasychanie, a w rezultacie roślina traci turgor (jędrność). 7. Zawsze podlewaj storczyki wodą o temperaturze pokojowej Wodę, która ma być użyta do podlewania, przetrzymuj przez przynajmniej 12 godzin w pomieszczeniu, gdzie rosną storczyki, tak aby zdążyła osiągnąć temperaturę otoczenia. Podlewanie zimną wodą, po pewnym czasie powoduje poważne zaburzenia fizjologiczne, które ostatecznie prowadzą do śmierci rośliny. To dla rośliny szok termiczny, którego efekt nie jest natychmiastowy, a często dopiero po pewnym czasie doprowadza do jej śmierci. 8. Nie podlewaj liści storczyków Jeśli podczas podlewania zdarzyło Ci się zmoczyć liście, usuń wodę miękką, chłonną ściereczką lub ręcznikiem papierowym. Storczyki lubią zraszanie delikatną mgiełką. Duże krople cieczy mogą być powodem do powstania infekcji grzybowej, a wystawione na słońce, mogą zadziałać jak soczewka skupiająca promienie i spowodować poparzenie rośliny. 9. Nie zalewaj rozety liściowej wodą To najgorszy grzech przy podlewaniu storczyka. Po podlaniu rośliny sprawdź czy środek rozety liściowej nie został zalany. Jeśli tak, jak najszybciej zbierz wodę chłonną ściereczką lub ręcznikiem papierowym. Natychmiast usuń nawet wodę od zraszania, jeśli skropliła się do rozety. Stagnacja wody pośrodku rozety to wyrok śmierci dla storczyka. W najlepszym wypadku zgnije szczytowy liść, a w najgorszym — po pewnym czasie storczyk zgnije u podstawy korzeni, a rozeta liściowa odłamie się od rośliny. 10. Brak podlewania może zainicjować kwitnienie Czasem storczyk potrzebuje okresu spoczynku. Może się zdarzyć, że gdy wydłużysz okresy bez podlewania, roślina dozna wstrząsu, który nakaże jej kwitnąć, aby zabezpieczyć się przed śmiercią. Chodzi jej przecież o przedłużenie gatunku, a poprzez kwiaty roślina rozmnaża się i wydaje nasiona, które inicjują kolejne pokolenie. Poznałeś już wszystkie sekrety dotyczące podlewania. Mamy nadzieję, że były one dla Ciebie przydatne.

328 views, 4 likes, 3 loves, 1 comments, 0 shares, Facebook Watch Videos from Twój Las / Las w słoiku: Podlewanie woda z kranu ma sens pod warunkiem, że nie ma w niej zbyt dużej ilości wapnia. Taką

Jak powinna wyglądać pielęgnacja malin jesienią aby rośliny za rok obficie owocowały? Wyjaśniamy jakie są najważniejsze zabiegi w uprawie malin w okresie jesiennym, w jaki sposób prawidłowo przeprowadzić sadzenie, nawożenie oraz cięcie malin jesienią, a także jakie opryski warto wykonać aby krzewy malin były zdrowe i silne. Pielęgnacja malin jesienią Sadzenie malin jesienią Najlepszym czasem na sadzenie malin jest wczesna jesień, czyli październik. Gleba jest wtedy wilgotna i dzięki temu malina łatwo się ukorzenia. Nowe sadzonki malin możemy kupić (nie są one drogie) albo pozyskać z odrostów korzeniowych malin, które już rosną w naszym ogrodzie lub u kogoś znajomego. Odrost delikatnie wyciągamy z ziemi (można podkopać szpadlem) i odcinamy sekatorem. Po posadzeniu na nowym stanowisku odrosty korzeniowe zazwyczaj łatwo się przyjmują i są najprostszym sposobem na samodzielne rozmnażanie malin we własnym ogrodzie. Pod uprawę malin wybieramy stanowisko w pełnym słońcu, a gleba powinna być żyzna o wysokiej materii organicznej. Przed sadzeniem malin jesienią ziemię należy głęboko spulchnić, oczyścić z chwastów, jednocześnie zasilając ją kompostem lub przekompostowanym obornikiem. Jeżeli nie mamy dostępu do tych nawozów, w ogrodzie pod maliny możemy zastosować dostępny w sklepach ogrodniczych obornik granulowany. Maliny należy sadzić płytko, najlepiej 2-3 cm głębiej niż rosły w mateczniku. Po posadzeniu glebę ubijamy wokół rośliny i mocno podlewamy. Po posadzeniu malin jesienią wykonujemy pierwsze cięcie krzewów. Mianowicie przycinamy roślinę na wysokość 15 cm od ziemi, a u podnóży krzewu formujemy kopczyk, który ułatwi malinie przezimowanie i uchroni jej korzenie przed przemarznięciem. Maliny sadzimy w rzędach co 60 cm. Jeśli planujemy posadzić więcej niż jeden rząd malin, to zachowajmy co najmniej dwa metry odstępu między rzędami. Maliny możemy sadzić bez konstrukcji podporowych lub, jak to robi się coraz częściej, stosując podpory. Uprawa malin - odmiany, sadzenie, pielęgnacja, cięcie Uprawa malin w ogrodach przydomowych i działkowych przynosi wiele korzyści. Owoce malin są bardzo zdrowe, nadają się do spożycia na surowo jak i na przetwory. Zobacz jakie zabiegi pielęgnacyjne zapenią powodzenie w uprawie malin! Więcej... Nawożenie malin jesienią Nawożenie malin jesienią jest ważnym zabiegiem przyczyniającym się do poprawy jakości malin i zwiększenia odporności roślin na choroby. Jesienne nawożenie malin przeprowadzamy używając nawozów mineralnych, które bogate są w potas i fosfor. Możemy sięgnąć po gotowe mieszanki nawozów granulowanych jesiennych, w skrócie określanych po prostu jako nawozy jesienne, które w swoim składzie mają odpowiednio dobrane proporcje składników odpowiadających za odpowiednie przezimowanie malin. Co cztery lata warto także wykonać nawożenie obornikiem w dawce 30kg na 100 m². Cięcie malin jesienią Po zebraniu plonów malin owocujących jesienią przycinamy łodygi malin przy samej ziemi. Możemy także pozwolić takim łodygom przezimować i wydać kolejne owoce w ciągu następnego lata, jednak plony będą niższe. Zatem przycinając pędy na wysokość 5 cm, pobudzamy rozwój pędów owoconośnych. Ograniczamy też niektóre szkodniki malin, które żerują wewnątrz pędu, takie jak np. przeziernik malinowiec. Jak i kiedy przycinać maliny Maliny to krzewy owocowe wymagające regularnego cięcia. Przycinanie pędów malin wpływa korzystnie na plonowanie i ułatwia zbiór owoców. Zobacz kiedy przycinać maliny, czym różni się przycinanie malin owocujących raz w roku od malin powtarzających owocowanie oraz kiedy po raz pierwszy przycinać maliny po posadzeniu. Więcej... Opryski malin jesienią Jesienią po zbiorach warto wykonać profilaktyczne opryski malin, które uchronią je przed ewentualnymi chorobami grzybowymi, takimi jak szara pleśń czy zamieranie pędów malin. Jednym z środków, które warto polecić, jest preparat Polyversum WP. Jest to środek biologiczny, pochodzenia naturalnego. Skutecznie zwalcza choroby grzybowe malin, pozostając przy tym bezpiecznym dla ludzi i owadów zapylających. Po zbiorze owoców i wycięciu starych pędów należy wykonać oprysk środkiem Polyversum WP w dawce 2g na 6 litrów wody na 100 m². Przeczytaj również: Opryski malin. Kiedy i czym pryskać maliny? Opryski malin przeprowadzone w odpowiednim terminie za pomocą sprawdzonych preparatów sprawią, że owoce będą dobrej jakości, a krzewy nie będą zamierać. Wyjaśniamy zatem kiedy i czym pryskać maliny. Obok zalecanych środków ochrony roślin podpowiadamy jakie są ich ekologiczne zamienniki. Więcej... Malina żółta - uprawa odmiany 'Poranna Rosa' i 'Golden Queen' Malina żółta cieszy się coraz większą popularnością w uprawach amatorskich. Spotykane u nas odmiany maliny żółtej to malina 'Poranna Rosa' oraz malina 'Golden Queen'. Obie są malinami powtarzającymi owocowanie, owocującymi na pędach jednorocznych. Zobacz jak wygląda uprawa maliny żółtej na działce. Więcej... Czarna malina - właściwości, uprawa, odmiany Czarna malina jest stosunkowo rzadko uprawianym krzewem owocowym. Tymczasem warto docenić zdrowotne i odżywcze właściwości czarnej maliny, której owoce wykazują działanie antynowotworowe i przeciwbakteryjne. Zobacz jak wygląda uprawa czarnej maliny oraz które odmiany najlepiej rosną w ogrodzie. Więcej...
.
  • 42z2jyhapo.pages.dev/359
  • 42z2jyhapo.pages.dev/792
  • 42z2jyhapo.pages.dev/388
  • 42z2jyhapo.pages.dev/111
  • 42z2jyhapo.pages.dev/10
  • 42z2jyhapo.pages.dev/824
  • 42z2jyhapo.pages.dev/383
  • 42z2jyhapo.pages.dev/367
  • 42z2jyhapo.pages.dev/489
  • 42z2jyhapo.pages.dev/150
  • 42z2jyhapo.pages.dev/463
  • 42z2jyhapo.pages.dev/79
  • 42z2jyhapo.pages.dev/32
  • 42z2jyhapo.pages.dev/463
  • 42z2jyhapo.pages.dev/848

    • podlewanie malin zimną wodą